You are there in my tears
You are there in my thoughts
I am hearing your sweet tone
From the depth of my heart
Why did you break the journey?
Why did you go alone?
Why did you go away….???
I know this is not just a drop
That rolls down my cheek
This is you and your friendship
That flows from my heart
As this twinkle tears!!!!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
10 comments:
പോവുന്നവര്‍ എപ്പോഴും ചിരിച്ചു കൊണ്ടാവും പോവുന്നത്..
കരയാന്‍ നമ്മളില്‍ ചിലരെ ബാക്കി ആക്കി...
കരളില്‍ ഒരു നീറുന്ന വേദന പകര്‍ന്നു കൊണ്ട്...
എന്റെ ബ്ലോഗ്ഗില്‍ അതിഥിയായ്‌ എത്തി ചുവരില്‍ കോറിയിട്ടുപോയ വാക്കുകള്‍ ആര്‍ദ്രമായിരുന്നു. ആത്മാര്‍ത്ഥമായിരുന്നു. നന്ദി. ഒപ്പം ഈ കവിതയില്‍ നഷ്ട സങ്കടത്തിന്റെ ഒരു കണ്ണീര്‍ചാല്‍ കാണുന്നപോലെ. ഒഴുകിയിറങ്ങുന്ന മിഴിനീര്‍ക്കണങ്ങളില്‍ മഴവില്ലുകളെ കാണാന്‍ കഴിയട്ടെ എന്നാശംസിക്കുന്നു. സുന്ദരമായ ഭാഷ. ലാളിത്യം തന്നെയാണ്‌ സൗന്ദര്യം.
നന്ദി..രണ്ടുപേര്‍ക്കും ..
ലാളിത്യവും,മനോഹാരിതയും സഹോദരിയുടെ കവിതയില്‍ കാണാം. ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.
ആശംസകള്‍.....
വെള്ളായണി
Athepozum undakatte... Manoharam, Ashamsakal...!!!
Seen the poem. It made me touching for a bit of time. Thanks .
Why did you break the journey?
Why did you go alone?
Why did you go away….???
nalla aardhrmaaya varikal..nalla kavitha..
വെറുതെ ഒരു ഉദ്യമം..
അത്രേ ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളു..
മനസ്സില്‍ അത്ര സങ്കടമുള്ളതുകൊണ്ടാവാം
അങ്ങിനെ പുറത്തുവന്നത്‌..
വിജയേട്ടനും സുരേഷ്‌കുമാറിനും ഖാദര്‍പട്ടേമ്പാടത്തിനും വിജയലക്ഷ്മി ചേച്ചിക്കും നന്ദി..
ഒരുപാട്‌ നന്ദി
Manoharam
reminded the lines of a poem of Tagore,'farewell my friend.'
' these ruthless wheels of time had torn me from u and flung me far away across a thousand deaths...'
Post a Comment